Η διαβούλευση θα διαρκέσει μέχρι την 15/9/2017, ημέρα Παρασκευή και ώρα 15.00.
Σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση έθεσε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το σχέδιο νόμου «Αγροτικός συνδικαλισμός και άλλες διατάξεις» και καλεί κάθε κοινωνικό εταίρο και κάθε ενδιαφερόμενο να συμμετάσχει καταθέτοντας τις προτάσεις του, προκειμένου να βελτιωθούν οι διατάξεις του νομοσχεδίου.
Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Στη χώρα μας όλες οι οικονομικές και κοινωνικές τάξεις έχουν να επιδείξουν διαχρονικά οργανωμένη συνδικαλιστική δράση, με τις ουτοπίες, τα οράματα, τις επιτυχίες και αστοχίες τους. H αγροτική κοινωνία τα τελευταία κυρίως χρόνια, βρίσκεται συνδικαλιστικά σε οργανωτική ανυπαρξία με έκδηλες διαθέσεις αρνητισμού μέχρι του σημείου να φαίνεται ότι αδυνατεί να ανατρέψει αυτή την κατάσταση. Η έννοια της συνδικαλιστικής οργάνωσης είναι μια έννοια παρεξηγημένη και αρνητικά φορτισμένη στον αγροτικό χώρο. Παρόμοια και το αγροτικό κίνημα είναι μία έννοια πρακτικά ξεχασμένη. Αν παραμερίσουμε τη σύγχρονη ιστορική αμνησία θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχει αγροτικό κίνημα και μάλιστα με αξιόλογη πορεία.
Οι λόγοι για τους οποίους η ιστορία του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος ξεχάστηκε πρέπει να αναζητηθούν στην πολιτικά ανεύθυνη στάση όσων κατά καιρούς είχαν ή έχουν τις τύχες αυτού του κινήματος στα χέρια τους καθώς και όσων εναλλάχθηκαν στην διακυβέρνηση αυτής της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Ιστορικά το αγροτικό κίνημα της χώρας μας ουσιαστικά ξεκίνησε με το αγροτικό συνέδριο στο Βόλο τον Σεπτέμβριο του 1912 και αναδείχθηκε στις δυτικές περιοχές της Θεσσαλίας μέσα στο γενικότερο κλίμα των διεκδικήσεων των αγροτών για τη διανομή των τσιφλικιών. Αυτή η πρώτη μορφή αγροτικού συνδικαλισμού γίνεται φορέας εκείνων των επιδιώξεων που θέλησαν να παραμερίσουν κάθε αδικία, αναδεικνύοντας μια ανθρώπινη και δίκαιη κοινωνική τάξη πραγμάτων στην ελληνική ύπαιθρο.
Ήταν ένα κίνημα χειραφέτησης, που ήθελε ν' απελευθερώσει μια κοινωνική τάξη ανθρώπων, τους αγρότες, από την φτώχεια, την αμάθεια και την κακομοιριά. Δε μπόρεσε όμως να εξασφαλίσει εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, ώστε ν’ αντέξει στο χρόνο. Ήττες, αποτυχίες, ανεπάρκειες και λάθη το ανέστειλαν, το καθυστέρησαν και πολλές φορές το έθεσαν κάτω από μακροχρόνια αμφισβήτηση.
Μετά την μεταπολίτευση υπήρξαν ενδείξεις ότι ο αγροτικός κόσμος ενωμένος θα παρουσίαζε ένα καινούργιο πρόσωπο οργάνωσης που θα του έδινε επιτέλους την ευκαιρία ενός νέου ξεκινήματος έτσι ώστε αυτός ο "γίγαντας" να "πατήσει" γερά το πόδι του στο νέο κοινωνικό γίγνεσθαι. Αυτή την περίοδο το κίνημα παρουσίασε αρκετές κινητοποιήσεις με τρακτέρ, συλλαλητήρια, αποκλεισμούς εθνικών δρόμων, βίαιες καταλήψεις, μαύρες σημαίες, πλακάτ - πανό. Δυστυχώς και παρά τις ελπίδες το αγροτικό κίνημα, φάνηκε να ακολουθεί και πάλι μια ανησυχητική απόκλιση από την πορεία και τους στόχους ενός γνήσιου και απαλλαγμένου από κομματικές εμπάθειες κινήματος. Το 1983 ψηφίστηκε ο νόμος 1361 περί "αγροτικού συνδικαλισμού".
Με το νόμο αυτό δόθηκε μεν μια επιφανειακή οντότητα στο κίνημα, όμως οι διχαστικές και διασπαστικές διατάξεις οδήγησαν τους αγρότες όχι στην συνένωση στα πλαίσια ενός κοινού οργάνου, αλλά στην δημιουργία πολλών συλλόγων σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Αυτές οι διασπαστικές και διχαστικές τάσεις επέδρασσαν στην ίδια τη ζωή του χωριού, με τα ξεχωριστά καφενεία, τις ξεχωριστές παρέες και τις κατά καιρούς έριδες που θύμιζαν και θυμίζουν άλλες εποχές.
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια απ' την ψήφιση αυτού του νόμου, παρόλο που συνέβησαν τόσα πολλά όλα αυτά τα χρόνια, το ισχυρό ανθρώπινο δυναμικό του αγροτικού κόσμου δεν μπόρεσε να οργανωθεί και να δραστηριοποιηθεί ώστε μέσω του αγροτικού συνδικαλισμού ν' αντιμετωπίσει μια σειρά όσα προβλήματα σχετίζονται με τις γενικές και τις επιμέρους πτυχές της αγροτικής ζωής. Ιδιαίτερα δε τα θέματα που σχετίζονται με τον σχεδιασμό και την εφαρμογή μιας σειράς προγραμμάτων δράσης αναπτυξιακού χαρακτήρα, τη δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης των νέων στη γεωργία, την οργανωμένη επαγγελματική εκπαίδευση.
Η παρότρυνση για συμμετοχή των αγροτών σε συλλογικές δραστηριότητες, όπως συνεταιρισμούς και οργανώσεις παραγωγών. Η συστηματική επαφή με άλλους αγρότες από άλλες χώρες, καθώς και η συνεργασία με τα υπεύθυνα όργανα σχεδιασμού και εφαρμογής της αγροτικής πολιτικής, ήταν πολύ χαμηλά στις προτεραιότητες των συνδικαλιστικών στελεχών.
Είναι γνωστό ότι, ο αγροτικός κόσμος εκτός του ότι αποτελεί ένα σημαντικό και δυναμικό τμήμα του πληθυσμού της χώρας, αποτελεί και μια ιδιόμορφη κοινωνική ομάδα με τα δικά της χαρακτηριστικά και τους δικούς της προβληματισμούς, με τα δικά της μεγέθη και τις δικές της κοινωνικές διαστάσεις, ενδεχόμενα έτσι εξηγείται η υστέρηση των παραπάνω επιδιώξεων.
Οι χειρισμοί λοιπόν των προβλημάτων που αφορούν αυτόν τον τομέα απαιτούν, προσοχή, σύνεση και μεθοδικότητα, με μελέτη χωρίς προκαταλήψεις του αγροτικού κινήματος που να επιτρέπει τη διαπίστωση ότι παρά την έντονη κρίση που περνά, διαθέτει ακόμα πολλές δυνατότητες δομικής προσαρμογής στις νέες απαιτήσεις. Προϋπόθεση επιτυχίας μιας τέτοιας πολιτικής είναι πως οι ιδέες, οι στόχοι και τα οράματα βρίσκονται σε αντιστοιχία με τις εκφρασμένες ή όχι ανάγκες, ελπίδες και αναζητήσεις όλων των αγροτών. Αλλαγές που επιχειρούνται ενάντια στις συνειδητοποιημένες ή ενδόμυχες επιθυμίες των αγροτών και των αγροτισσών χωρίς τη δημιουργική δική τους συμμετοχή, δε θα αντέξουν στη δοκιμασία του χρόνου.
Προσπάθεια του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είναι να αναπτυχθεί ένα ενιαίο αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα σχεδιάζει, θα επεξεργάζεται και θα υλοποιεί τις απαραίτητες πολιτικές και προγράμματα για την αξιοποίηση των τεράστιων δυνατοτήτων του αγροτικού χώρου με απώτερο στόχο να πάρουν οι αγρότες και οι αγρότισσες το πεπρωμένο στα χέρια τους και να διαμορφώνουν εκείνοι τις συνθήκες και τη δράση τους, έτσι ώστε ν' ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του τόπου, της κοινωνίας και της οικονομίας.
Υπάρχει ανάγκη για ένα ενιαίο συνδικαλιστικό αγροτικό κίνημα που δε θα συναρτά την οργανωτική και αγωνιστική του ικμάδα από το ύψος των κρατικών ενισχύσεων αλλά από το βαθμό συνειδητοποίησης των αγροτών για τα ταξικά και επαγγελματικά τους συμφέροντα. Υπάρχει ανάγκη για ένα ενιαίο συνδικαλιστικό αγροτικό κίνημα που θα εκφράζει όλους του τομείς της αγροτικής οικονομίας αποκλείοντας φαινόμενα όπου στο παρελθόν οι πολυπληθέστερες ομάδες αγροτών κηδεμόνευαν και απέκλειαν από τις αντιπροσωπευτικές διαδικασίες τις μικρότερες παραγωγικές ομάδες.
Υπάρχει ανάγκη για ένα ενιαίο συνδικαλιστικό αγροτικό κίνημα που παροτρύνει, προωθεί και υποστηρίζει την οργάνωση όλων των αγροτών σε συνεργατικά σχήματα προκειμένου να αποκτήσουν καλύτερη διαπραγματευτική θέση στην αγορά. Για το σκοπό αυτό, το αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί παρά να βρίσκεται σε διαρκή συνεργασία με τους αντίστοιχους εκπροσώπους των συνεταιριστικών οργανώσεων.
Η δημιουργία ενός ακηδεμόνευτου και αυτόνομου συνδικαλιστικού κινήματος με τη συμμετοχή όλων των αγροτών που έχουν κύρια ενασχόληση και εισόδημα από την αγροτική παραγωγή, αποτελεί πολιτική και κοινωνική προϋπόθεση για την ανάδειξη της γεωργίας, της αλιείας και της κτηνοτροφίας, ως βασικών πυλώνων για την οικονομική ανάπτυξη, την αύξηση του ποσοστού συμμετοχής στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφορία.
Αναλυτικά το νομοσχέδιο και για τη συμμετοχή σας στη δημόσια διαβούλευση ΕΔΩ.
