Καθιστά δυνατό τον εντοπισμό των ποικιλιών αμπέλου και των αμπελουργικών περιοχών που κινδυνεύουν περισσότερο.
Οι αμπελοοινικές περιοχές σε όλο τον κόσμο αντιμετώπισαν πρόσφατα έντονες και συχνές ξηρασίες και καύσωνες. Σε αυτό το πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μπορντό και το INRAE έχουν μελετήσει την αντοχή στην ξηρασία του αγγειακού συστήματος της αμπέλου. Τόνισαν μια μεγάλη μεταβλητότητα ευπάθειας μεταξύ των ποικιλιών σταφυλιού και προσδιόρισαν τις αμπελουργικές περιοχές που κινδυνεύουν περισσότερο. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν την Παρασκευή, 12 Μαΐου στο περιοδικό Scientific Reports.Για πρώτη φορά, μια ερευνητική ομάδα μπόρεσε να μετρήσει την αντοχή στην ξηρασία των 30 πιο ευρέως καλλιεργούμενων ποικιλιών σταφυλιού στον κόσμο.
Εύρος μεταβλητότητας στην αντοχή στην ξηρασία του αγγειακού μηχανισμού (P50) της αμπέλου. Έγιναν μετρήσεις σε 30 ποικιλίες, συμπεριλαμβανομένων των ποικιλιών Vitis vinifera L. (με κόκκινο), υποκείμενα (με πράσινο) και υβριδίων (με κίτρινο).
Ένα μέτρο που κατέστη δυνατό με την ανάπτυξη του Megacavitron, μιας πρωτότυπης συσκευής που διατίθεται στην επιστημονική πλατφόρμα Phénobois στην πανεπιστημιούπολη του Μπορντό (INRAE, Πανεπιστήμιο του Μπορντό).
Η μελέτη αυτή κατέστησε δυνατό τον χαρακτηρισμό της αντοχής στην ξηρασία του αγγειακού συστήματος της αμπέλου και, συνεπώς, τον εντοπισμό των αμπελώνων που κινδυνεύουν περισσότερο στην προοπτική μιας παγκόσμιας ανόδου της θερμοκρασίας τα επόμενα χρόνια.
Οι συγγραφείς δείχνουν ότι υπάρχουν οινοπαραγωγικές περιοχές σε κίνδυνο σε κάθε περιοχή του κόσμου, ανεξάρτητα από το κλίμα στο οποίο λειτουργούν.
Μεταξύ των ποικιλιών αμπέλου που μετρήθηκαν, οι υβριδικές ποικιλίες αμπέλου, όπως οι Floréal, Vidoc και Voltis, φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στην ξηρασία.
Εάν αυτές οι ποικιλίες έχουν βελτιωθεί γενετικά για να μειωθεί σημαντικά η ευαισθησία τους σε ασθένειες, αυτή η μελέτη καταδεικνύει την ανάγκη χρήσης μιας ολοκληρωμένης και πολυπαραγοντικής προσέγγισης στην έρευνα στο πεδίο, μελετώντας φυτοπαθολογική αντοχή σε συνδυασμό με αντοχή στην ξηρασία ή τον όψιμο παγετό.
