Η πιπεριά είναι ένα θαμνώδες, ποώδες φυτό που ανήκει στο γένος Capsicum και την οικογένεια των Σολανωδών, όπου ανήκουν οι τομάτες και οι μελιτζάνες.
Καλλιεργείται για τους καρπούς της, οι οποίοι είναι βασικό στοιχείο της Μεσογειακής διατροφής. Χαρακτηριστικό των καρπών αποτελεί η τραγανή, έντονη γεύση τους καθώς και το δυνατό άρωμά τους.
Ο καρπός είναι πολύσπερμος με χαρακτηριστικό πράσινο ή κιτρινοπράσινο χρώμα. Κατά την ωρίμανση, το χρώμα του γίνεται κόκκινο ή κίτρινο. Ανάλογα με την ποικιλία, το σχήμα μπορεί να είναι σφαιρικό ή κωνικό και μακρύ.
Το φυτό ευδοκιμεί σε γόνιμο, πλούσιο σε οργανική ουσία και μέσης σύστασης έδαφος με καλή αποστράγγιση. Χρειάζεται ζεστό περιβάλλον για να βλαστήσουν οι σπόροι (τουλάχιστον 24 οC), ενώ δεν αντέχει το κρύο και τους δυνατούς ανέμους.
Η κατάλληλη εποχή για να σπείρουμε πιπεριές, κατά προτίμηση σε σπορείο, είναι κατά τα μέσα Φεβρουαρίου, έτσι ώστε τα νεαρά φυτά να είναι έτοιμα για μεταφύτευση μέσα στον Απρίλιο. Ο σπόρος της πιπεριάς χρειάζεται τουλάχιστον 2-3 εβδομάδες για να βλαστήσει υπό ευνοϊκές συνθήκες (περιβάλλον με σχετική υγρασία και θερμοκρασία 20οC).
Οι πιπεριές διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τις καυτερές (Cayenne, Red Chili) και τις γλυκές (Paprika, Bell). Η καψαϊκίνη που βρίσκεται στο εσωτερικό των καυτερών πιπεριών είναι ο κύριος λόγος της καυστικότητάς τους. Στην Ελλάδα η καλλιέργεια της πιπεριάς είναι αρκετά διαδεδομένη σε όλη τη χώρα και ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα.
Έχει πληθώρα ποικιλιών, με τις κυριότερες να είναι:
Κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης: Καρποί γλυκοί ή καυτεροί.
Πράσινη της Νέας Μαγνησίας: Γλυκοί, σαρκώδεις καρποί.
Τσούσκα: Κιτρινοπράσινο χρώμα με ιδιαίτερη καυτερή γεύση.
Καλλιεργητικές Τεχνικές
Πολλαπλασιασμός: Η αναπαραγωγή γίνεται με σπόρο απευθείας στο λαχανόκηπο (ή θερμοκήπιο) και σε σπορεία. Για συνεχή συγκομιδή συνιστάται σπορά κάθε 15 ημέρες εφόσον επικρατούν ευνοϊκές θερμοκρασίες (24 οC).
Φύτευση: Φύτευση σε γραμμές, των έτοιμων φυτών ή σπορόφυτων απευθείας στον αγρό, το μήνα Απρίλιο και Ιούνιο. Σε περίπτωση σποράς σε σπορείο, αυτό γίνεται το Μάρτιο, 6-8 εβδομάδες μετά τον τελευταίο παγετό. Το βάθος σποράς είναι 0,5-1 εκ. Θερμοκρασία τουλάχιστον 24 οC αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για να βλαστήσουν οι σπόροι .
Αποστάσεις φύτευσης: 80-100 εκ. μεταξύ των γραμμών και τουλάχιστον 50 εκ. μεταξύ των φυτών επί της γραμμής.
Λίπανση: Ενσωμάτωση στους λάκκους φύτευσης οργανικής ουσίας (κομπόστ, χωνεμένη κοπριά) πριν τη μεταφύτευση στον αγρό. Επίσης συνιστάται η εφαρμογή βιολογικού λιπάσματος, πλούσιο σε ασβέστιο και κάλιο. Το ασβέστιο είναι σημαντικό για την αντιμετώπιση της ξηρής κορυφής (μαύρισμα των άκρων στους καρπούς). Για την εξασφάλιση νόστιμων καρπών, οι περισσότεροι παραγωγοί τοποθετούν βιολογικό λίπασμα στην καλλιέργεια κάθε μήνα.
Άρδευση: Το φυτό έχει ανάγκη επαρκούς άρδευσης για να μπορέσει να έχει καλή παραγωγή. Τακτικό πότισμα δυο φορές την εβδομάδα και κάθε δυο μέρες τους καλοκαιρινούς μήνες. Κατά κύριο λόγο προτιμάται η στάγδην άρδευση, για ομοιόμορφο πότισμα και ταυτόχρονα εξοικονόμηση νερού.
Στήριξη πιπεριάς: Λόγω του επιπόλαιου ριζικού συστήματός της, η πιπεριά είναι ευαίσθητη στους δυνατούς ανέμους. Για το λόγο αυτό, το φυτό συνήθως στηρίζεται με τη βοήθεια πασσάλου. Οι παραγωγοί τοποθετούν το πάσσαλο βαθιά στο έδαφος και στη συνέχεια στηρίζουν το φυτό σε αυτόν.
Συγκομιδή: Η συγκομιδή της πιπεριάς γίνεται 9-12 εβδομάδες από τη μεταφύτευση, ανάλογα την ποικιλία και τις καιρικές συνθήκες. Η συλλογή των καρπών πραγματοποιείται μόλις αποκτήσουν το τελικό τους μέγεθος, τη τραγανή σάρκα και το επιθυμητό χρώμα. Οι καρποί θα πρέπει να κόβονται με τμήμα του ποδίσκου για καλύτερη συντήρηση.
Συγκαλλιέργεια πιπεριάς: Η πιπεριά μπορεί να καλλιεργηθεί μαζί με τομάτες, βασιλικό, μπιζέλια και κρεμμύδια.
