Κατά την επόμενη δεκαετία προβλέπονται σημαντικές περιφερειακές μετατοπίσεις.
Οι αναδυόμενες οικονομίες έχουν οδηγήσει όλο και περισσότερο τις εξελίξεις στην παγκόσμια γεωργική αγορά τα τελευταία 20 χρόνια και προβλέπεται να συνεχίσουν να το κάνουν κατά την επόμενη δεκαετία, αλλά με περιφερειακές αλλαγές που συνδέονται με την αλλαγή των δημογραφικών στοιχείων και τη νέα οικονομική ευημερία, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) και τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
Οι γεωργικές προοπτικές 2024-2033 του ΟΟΣΑ και του FAO αποτελούν το βασικό παγκόσμιο σημείο αναφοράς για τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές των αγορών βασικών γεωργικών προϊόντων. Επί δύο δεκαετίες, η έκθεση ανέλυε τις τάσεις των δημογραφικών και οικονομικών παραγόντων της προσφοράς και της ζήτησης βασικών γεωργικών προϊόντων, προέβλεψε τις μεταβολές στις τοποθεσίες παραγωγής και κατανάλωσης και αξιολόγησε τις επακόλουθες αλλαγές στα διεθνή πρότυπα του εμπορίου γεωργικών προϊόντων.
Μια αξιοσημείωτη αλλαγή που αναμένεται κατά την επόμενη δεκαετία είναι ο αυξανόμενος ρόλος της Ινδίας, της Νοτιοανατολικής Ασίας και της υποσαχάριας Αφρικής και ο φθίνων ρόλος που διαδραματίζει η Κίνα. Ενώ η Κίνα αντιπροσώπευε το 28% της αύξησης της παγκόσμιας κατανάλωσης γεωργίας και αλιείας την προηγούμενη δεκαετία, το μερίδιό της στην πρόσθετη ζήτηση κατά την επόμενη δεκαετία προβλέπεται να μειωθεί στο 11%, αποδιδόμενο όχι μόνο στη μείωση του πληθυσμού και την βραδύτερη αύξηση του εισοδήματος, αλλά και στη σταθεροποίηση των διατροφικών προτύπων.
Η Ινδία και οι χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας αναμένεται να αντιπροσωπεύουν το 31% της παγκόσμιας αύξησης της κατανάλωσης έως το 2033, λόγω του αυξανόμενου αστικού πληθυσμού τους και της αυξανόμενης ευημερίας. Μεταξύ των περιοχών κυρίως χαμηλού εισοδήματος, η υποσαχάρια Αφρική αναμένεται να συνεισφέρει σημαντικό μερίδιο της πρόσθετης παγκόσμιας κατανάλωσης (18%), κυρίως λόγω της ζήτησης τροφίμων που οφείλεται στην αύξηση του πληθυσμού.
Η συνολική γεωργική και αλιευτική κατανάλωση (ως τρόφιμα, ζωοτροφές, καύσιμα και άλλες βιομηχανικές πρώτες ύλες) προβλέπεται να αυξηθεί κατά 1,1% ετησίως κατά την επόμενη δεκαετία, με σχεδόν όλη την πρόσθετη κατανάλωση να προβλέπεται να συμβεί σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Η πρόσληψη θερμίδων από τρόφιμα αναμένεται να αυξηθεί κατά 7% στις χώρες μεσαίου εισοδήματος, κυρίως λόγω της μεγαλύτερης κατανάλωσης βασικών προϊόντων, κτηνοτροφικών προϊόντων και λιπών. Η πρόσληψη θερμίδων στις χώρες χαμηλού εισοδήματος θα αυξηθεί κατά 4%, πολύ αργά για να επιτευχθεί ο στόχος της βιώσιμης ανάπτυξης για μηδενική πείνα έως το 2030.
Η αύξηση της φυτικής παραγωγής προβλέπεται να προέλθει κυρίως από την αύξηση της παραγωγικότητας στην υπάρχουσα γη και όχι από την επέκταση της καλλιεργούμενης έκτασης, οδηγώντας σε μείωση της έντασης των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (GHG) της γεωργίας.
Ομοίως, σημαντικό ποσοστό της αύξησης της ζωικής και αλιευτικής παραγωγής αναμένεται επίσης να προκύψει από βελτιώσεις της παραγωγικότητας, αν και η επέκταση των κοπαδιών θα είναι επίσης συμβάλλουν στην αύξηση της παραγωγής. Ως εκ τούτου, οι άμεσες εκπομπές από τη γεωργία προβλέπεται να αυξηθούν κατά 5%.
Παρά τις αναμενόμενες αυτές βελτιώσεις της παραγωγικότητας, ιδίως στις λιγότερο παραγωγικές χώρες της Αφρικής και της Ασίας, προβλέπεται να συνεχιστούν σημαντικά κενά παραγωγικότητας, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τα γεωργικά εισοδήματα και την επισιτιστική ασφάλεια και αυξάνοντας τις απαιτήσεις των χωρών για εισαγωγές τροφίμων. Τα τεχνολογικά κενά, η περιορισμένη χρήση εισροών και οι φυσικές κλιματικές συνθήκες παραμένουν μερικοί από τους βασικούς παράγοντες που στηρίζουν τις ανισότητες στη γεωργική παραγωγικότητα.
Η εύρυθμη λειτουργία των διεθνών αγορών βασικών γεωργικών προϊόντων θα παραμείνει σημαντική για την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια, καθώς το 20% των θερμίδων αποτελεί αντικείμενο εμπορίας και τα αγροτικά μέσα διαβίωσης μπορούν να επωφεληθούν από τη συμμετοχή στις αγορές και τις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας των γεωργικών προϊόντων διατροφής.
Η ζήτηση δημητριακών προβλέπεται να συνεχίσει να καθοδηγείται από τη χρήση τροφίμων, ακολουθούμενη στενά από τη χρήση ζωοτροφών. Το 2033, το 41% όλων των δημητριακών θα καταναλώνεται απευθείας από τον άνθρωπο, το 36% θα χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή, ενώ το υπόλοιπο θα μεταποιείται σε βιοκαύσιμα και άλλα βιομηχανικά προϊόντα.
Οι προκλήσεις όσον αφορά την απόδοση προβλέπεται να συνεχιστούν για τους ελαιούχους σπόρους, με τους μεγάλους παραγωγούς να αντιμετωπίζουν αργή ανάπτυξη ή μείωση της απόδοσης, ιδίως στην Ινδονησία και τη Μαλαισία για το φοινικέλαιο, και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Καναδά για τους κραμβόσπορους.
Το κρέας πουλερικών θα κυριαρχήσει στην ανάπτυξη του τομέα του κρέατος, κυρίως λόγω της σχετικής οικονομικής προσιτότητας και των αντιληπτών διατροφικών πλεονεκτημάτων του. Προβλέπεται να αντιπροσωπεύει το 43% των συνολικών πρωτεϊνών κρέατος που καταναλώνονται μέχρι το 2033.
Το γάλα προβλέπεται να αυξηθεί κατά 1,6% ετησίως κατά την επόμενη δεκαετία, ταχύτερα από τα περισσότερα άλλα σημαντικά γεωργικά προϊόντα. Το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης θα συμβεί στην Ινδία και το Πακιστάν.
Πάνω από το 85% της πρόσθετης προβλεπόμενης παραγωγής ψαριών θα προέλθει από την υδατοκαλλιέργεια, αυξάνοντας το μερίδιό της στην παγκόσμια παραγωγή ψαριών στο 55% έως το 2033.
