Συμβούλιο της ΕΕ και υγεία των ζώων: Κοινή περαιτέρω πορεία για ετοιμότητα αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης.
Στις 23 Ιουνίου 2017, οι προϊστάμενοι κτηνιατρικών υπηρεσιών από τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ συμφώνησαν σε κοινή περαιτέρω πορεία για ετοιμότητα αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης αναφορικά με μεταδοτικές νόσους των ζώων στην ΕΕ, στο πλαίσιο ομάδας εργασίας του Συμβουλίου της ΕΕ στη Μάλτα.
Η κοινή περαιτέρω πορεία για ετοιμότητα αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης παρέχει σειρά στοιχείων που αποσκοπούν στην ενίσχυση των κοινών δράσεων σε τομείς όπως συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και εκτίμηση επικινδυνότητα, με στόχο τη βελτίωση της ικανότητας της ΕΕ να προβλέπει, να προλαμβάνει και να ανταποκρίνεται σε διαμεθοριακές νόσους ζώων.
Η ετοιμότητα αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης σε θέματα υγείας ζώων και φυτών είναι μια από τις προτεραιότητες της μαλτέζικης Προεδρίας της ΕΕ.
Κατά τα πρόσφατα χρόνια, επιδημικές εξάρσεις εξαιρετικά μολυσμαντικών διαμεθοριακών νόσων ζώων, όπως η αφρικανική πανώλη των χοίρων, η οζώδης δερματίτιδα, ο καταρροϊκός πυρετός του προβάτου και η γρίπη των πτηνών, είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή κτηνοτροφία, καθώς και στις μετακινήσειςκαι στο εμπόριο ζώων και ζωικών προϊόντων από τις πληγείσες περιοχές. Η επιδημική έξαρση και εξάπλωση αυτών των καταστροφικών ασθενειών έθεσε επίσης στον προσκήνιο τη σημασία του καλού συντονισμού μεταξύ κρατών μελών της ΕΕ και γειτονικών χωρών προκειμένου να περιοριστούν οι συναφείς ζημίες.
Αξιοποιώντας τη σχετική ευαισθητοποίηση και την εμπειρία που αποκομίσθηκε από τα κράτη μέλη, η μαλτέζικη Προεδρία πραγματοποίησε ένα πρόγραμμα με τους προϊσταμένους κτηνοτροφικών υπηρεσιών που, βάσει ερευνών και δομημένων συζητήσεων, εντοπίζει τρόπους περαιτέρω βελτίωσης του επιπέδου ετοιμότητας της ΕΕ.
Η κοινή πορεία προς τα εμπρός οργανώνεται έτσι ώστε να αντανακλά τους τομείς προτεραιότητας που θα μπορούσαν να βελτιωθούν ώστε μελλοντικές κρίσεις να προλαμβάνονται και να αντιμετωπίζονται καλύτερα.
Με φθίνουσα σειρά προτεραιότητας, είναι οι εξής:
1. συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης
2. εκτίμηση επικινδυνότητας
3. ευαισθητοποίηση ενδιαφερομένων φορέων
4. σχέδια έκτακτης ανάγκης και εγχειρίδια δράσης
5. προγράμματα κατάρτισης
6. δικτύωση μεταξύ κρατών μελών
7. τράπεζες αντιγόνων/εμβολίων
8. ανάπτυξη υποδειγμάτων εξάπλωσης νόσων των ζώων
9. ασκήσεις αυτο-αξιολόγησης και προσομοίωσης
10. εταιρικές σχέσεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα
11. αμοιβαία συνδρομή μεταξύ κρατών μελών
