Το πελατειακό κράτος αναβιώνει με "αριστερή" μεγαλοπρέπεια και υπογραφή Αποστόλου.
«Άγνοια, …εξυπηρέτηση συμφερόντων …ή δημιουργία τεχνητής αποτυχίας και αναζήτησης άλλοθι;». Απάντηση σε αυτό το ερώτημα που είχαμε θέσει στις αρχές Μαΐου φρόντισε με ξεκάθαρο τρόπο να δώσει η κυβέρνηση, καλώντας εκ νέου σε επαναληπτική εξεταστική διαδικασία απορριφθέντες του ΟΣΔΕ, την ώρα που ουσιαστικά η διαδικασία έχει ήδη ολοκληρωθεί!
Και είναι πράγματι άξια πολλών επαίνων και συγχαρητηρίων η εφευρετικότητα της κυβέρνησης στο να επινοεί μεθόδους εξυπηρέτησης συμφερόντων και εγκαθίδρυσης του νέου, «αριστερής» φυσιογνωμίας, πελατειακού κράτους. Με τη διαφορά ότι αυτή η εφευρετικότητα απουσιάζει σε ότι αφορά τις εκκρεμείς πληρωμές προς τους παραγωγούς, όπως στην εξισωτική, στη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία, στις σπάνιες φυλές, στα σχέδια βελτίωσης, στις κρατικές οικονομικές ενισχύσεις κτλ, αλλά και σε ότι έχει να κάνει με την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο αγροτικός χώρος, τα οποία και, χάρη στη δική της αδιέξοδη πολιτική, έχουν σε απίστευτο βαθμό διογκωθεί.
Δια της απίστευτης έμπνευσης τεχνικής των «ιεραρχικών προσφυγών», με απόφασή του ο υπουργός υποχρεώνει τον ΟΠΕΚΕΠΕ να διενεργήσει την Παρασκευή 26 Ιουνίου εκ νέου εξετάσεις 5 απορριφθέντων, «για το έτος 2015»!
Ο δε υποψήφιος φορέας του νομού μας απορρίφθηκε διοικητικά, διαπράττοντας πλαστογραφίες, γεγονός που στην αποκάλυψή του υποχρέωσε τον οργανισμό πληρωμών να απευθυνθεί στον εισαγγελέα, αποστέλλοντας τον σχετικό φάκελο. Ο υπουργός αδιαφορώντας για όλα αυτά, κάλεσε σε δεύτερο στάδιο τον εν λόγο φορέα σε εξετάσεις, πάλι δια της ίδιας μεθόδου της «ιεραρχικής προσφυγής». Τότε, και πάλι απέτυχε ο συγκεκριμένος φορέας, λαμβάνοντας πολύ χαμηλή βαθμολογία. Σήμερα, έρχεται ξανά το υπουργείο να του δώσει μια ακόμη ευκαιρία… Θα προτείναμε, για την οικονομία χρόνου και κόπου, να του δώσει με υπουργική απόφαση και τις απαντήσεις …ή να γράψει στη θέση του ο ίδιος ο υπουργός.
Είναι σαφές ότι το αρμόδιο υπουργείο επιχειρεί με αυτόν τον τόσο άκομψο και τόσο προκλητικό τρόπο να δημιουργήσει τετελεσμένα για τα επόμενα χρόνια, φοβούμενο προφανώς τη λαϊκή ετυμηγορία, που τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη επικαλούνται, ενόψει των πολιτικών εξελίξεων που έπονται των αποφάσεων των ημερών.
Επαναλαμβάνουμε όμως το κυρίαρχο ερώτημα προς τον υπουργό: «Κύριε Αποστόλου, τι δεν καταλαβαίνεις;» Γνωρίζει ο υπουργός τις επώνυμες και ενυπόγραφες καταγγελίες σχετικά με τον εν λόγο φορέα που επιμένει να τον καλύπτει με τέτοιο τρόπο; Πως αναλαμβάνει την ευθύνη; Και εν τέλει, αφού τίποτε άλλο δεν τον ενδιαφέρει, πως θα δικαιολογήσει τέτοιες αποφάσεις στον πρωθυπουργό, τον οποίο και ανεπανόρθωτα εκθέτει;
